Water uit de automaat
Water uit de kraan is niet vanzelfsprekend. In veel gebieden, zoals Wajir in Kenia, kun je alleen water krijgen in winkels of kiosken. Maar wat doe je als je water nodig hebt en de winkel gesloten is?
Een eenvoudige én doeltreffende oplossing in het kurkdroge Kenia: water uit een automaat. In 2014 startte Oxfam deze ambitieuze proef met waterautomaten. Zoals wij 's avonds een kroketje uit de muur trekken, kunnen mensen nu op verschillende locaties in Kenia water uit de muur halen.
Voor iedereen toegankelijk, ook buiten winkeltijden. Altijd zuiver, geen wachtrijen en je krijgt heel eerlijk en heel precies het aantal liter waarvoor je betaalt.
Kurkdroog
In Kenia is het kurkdroog. Het is gebruikelijk dat het er soms maanden niet regent. Maar nu is het sinds jaren niet zo droog geweest. Het watertekort is klimaatgebonden, maar heeft ook te maken met een gebrek aan wateropvang en watersystemen. Hier wordt door de lokale regeringen te weinig in geïnvesteerd en er is te weinig kennis.
Vechten om water
Dat zorgt voor problemen als het extreem lang droog is. Zoals nu: het is sinds 2011 niet meer zo droog geweest in Wajir. Winkels en kiosken kunnen de vraag naar water amper aan en de toevoer wordt minder. Er ontstaan lange rijen, hoge prijzen en daardoor ook gevechten. Met dit project zorgen we voor een gereguleerde waterdistributie. Voor een eerlijke prijs. Zonder lange rijen met ruzie.
Hoe werkt een waterautomaat?
Uit de waterautomaat kun je per keer één jerrycan water halen. Dit staat gelijk aan 20 liter water. Om de waterautomaat te activeren heb je wel een kaart nodig. Die werkt net als een OV-chipkaart. In een kiosk geef je bij de verkoper aan hoeveel jerrycans je nodig hebt, de verkoper laadt er dan voldoende saldo op. De jerrycans worden voor een vast laag tarief verkocht en de automaten zijn altijd voorzien van water. Ze zijn namelijk direct verbonden met de watertoevoer in de grond.
Water dichtbij
Ibadha werkte vroeger in een kiosk. Ze stond regelmatig tussen de gevechten die uitbraken. "Als ik niet tussenbeide kwam, liep het uit de hand." Ze deed er alles aan om dit te voorkomen: ze deelde mensen in groepen in, liet ze vervolgens in rijen aansluiten en probeerde iedereen zo snel mogelijk van water te voorzien. Maar hoe hard ze ook werkte, soms duurde het simpelweg te lang.
Ook werd ze regelmatig bedot. Ze kan niet lezen en schrijven, dus bijhouden wat iemand had gekocht en hoeveel iemand had betaald was onmogelijk. Nu ze zorgt voor de waterautomaten, is er veel veranderd.
Nu hebben we hier net zoveel water als de vissen
"Er was eerst geen water in dit dorp. We moesten naar een grote rivier om water te halen. Dat was ontzettend zwaar werk, vooral als ik zwanger was. Nu hebben we hier waterautomaten, dus is er altijd water beschikbaar. Zolang je maar zorgt dat er genoeg geld op je kaart staat. We krijgen nu net zoveel water als de vissen."
Ze is blij met het water, maar ze maakt zich wel zorgen over de voedseltekorten. Net zoals bijna iedereen in Wajir, is Ibadha pastoralist. "Het is normaal dat onze mannen met het vee rondtrekken, maar ze moeten nu wel heel ver reizen om de droogte te ontsnappen. Water genoeg, maar er is hier geen vlees te vinden."
Wat is een pastoralist?
De meeste mensen in Wajir, Kenia zijn pastoralisten. Dat zijn in feite kleine boeren. Ze zijn afhankelijk van hun vee om te overleven. Bij langdurige droogte zijn de mannen gedwongen om verder te trekken, op zoek naar gebieden waar er nog gras en water is. Anders overleeft hun vee het niet. De vrouwen, kinderen en ouderen blijven achter. Nu het zo lang droog is in Wajir trekken de pastoralisten steeds verder. Ze hebben hun families daardoor al maanden niet gesproken.
Digitaal geld
Ibadha heeft geluk: haar man is er misschien niet, maar ze heeft wel werk. Daardoor heeft ze voldoende geld om haar watersaldo op te laden. Dit is niet voor iedereen zo.
De zussen Kamina en Hadija hebben moeite om rond te komen. Ze hebben te weinig eten voor hun kinderen en het water uit de automaat is te duur. Ze lopen iedere keer 3 kilometer om een jerrycan water uit de rivier te halen. Dat doen ze soms wel vijf keer per dag.
Vrouwen als Kadija en Amina krijgen binnenkort van Oxfam digitaal geld. Dit geven we ook in landen als Nigeria. Digitaal geld stimuleert de lokale economie en geeft mensen de vrijheid om zelf te kiezen wat ze nodig hebben. Dit kan de ene dag extra water zijn, de andere dag schoolgeld en de volgende dag droogtebestendige zaden voor op de boerderij. Dit betekent een wereld van verschil.
Kadija en Amina: "Water is essentieel. In het verleden was er vaak niet genoeg. Dankzij de waterautomaten is er nu altijd water in het dorp en zullen we veel problemen kunnen oplossen."
Doe mee: versla armoede
Met jouw hulp kunnen we nog meer mensen helpen en bijvoorbeeld van water voorzien.
