Stemmen van verandering: 3 jonge activisten over hun strijd voor gelijkheid
Het is soms moeilijk om strijdbaar te blijven in een wereld waarin ongelijkheid zo’n hardnekkig probleem is. Maar dan ontmoet je jongeren zoals Ahmed, Jip en Irakli. Laat je inspireren door hun unieke verhalen, hun kracht en hun aanstekelijke activisme in de strijd voor gelijkheid.
Ahmed uit Tunesië danst voor gelijkheid
“Mijn dansvoorstelling is als een representatie van de pijn, de strijd van gemarginaliseerde mensen in Tunesië”
Al jong had de Tunesische Ahmed veel vragen rondom seksualiteit. Maar hij durfde er niet over te praten met zijn ouders – iets dat veel Tunesische jongeren herkennen. Tijdens een workshop die Ahmed volgde binnen ons programma rond seksuele gezondheid, ontmoette hij voor het eerst mensen zoals hijzelf. “Het is als een veilige plek voor gemarginaliseerde mensen, en veilige plekken hebben we niet veel.”
De kwetsbaarheid en de veiligheid die hij en de andere deelnemers voelden, inspireerden Ahmed om een dansvoorstelling te maken. “Mijn dans is als een representatie van de pijn, de strijd van gemarginaliseerde mensen in Tunesië.”
Ahmed voerde zijn choreografie uit tijdens een festival in hoofdstad Tunis, waar hij veel mensen diep raakte. Theaters van over de hele wereld benaderden hem om hem een platform te bieden. Met steun van ons programma reisde hij af naar Frankrijk om zijn voorstelling te dansen. “Ik wil het met iedereen delen, als een artistieke manier om de stemmen van gemarginaliseerde mensen te versterken.”
Ahmed geeft nu workshops aan andere jongeren en creëert zo veilige plekken waar zij zich kunnen uiten en hun eigen kunst een podium kunnen bieden. Daarnaast wil hij blijven optreden en kunst blijven maken in Tunesië, want daar ziet hij de echte noodzaak voor voorstellingen zoals de zijne. “Als ik dit stuk in Europa dans, zie ik hoe het werkt, een veilige plek creëren. Maar het is vooral belangrijk voor mij om in Tunesië op te treden, want hier zijn nog niet veel veilige plekken.”
Jip uit Nederland strijdt voor klimaatrechtvaardigheid
“Soms moet je de verbinding opzoeken, en soms moet je de straat opgaan”
“Ik heb altijd gevoeld dat ik iets goeds wilde doen en ben altijd bezig geweest met hoe ik dat het best kan aanpakken. Dat is moeilijk, want er is veel mis in de wereld. In klimaatactivisme vond ik een manier om al die problemen te verbinden.”
“Wat ik een groot probleem vind, is dat we in Nederland weinig verantwoordelijkheid voelen en nemen voor het leed dat we veroorzaken in andere landen. We zijn een klein land maar hebben een enorme klimaatimpact en verbruiken veel schaarse grondstoffen."
"En dan bedoel ik niet dat elke individuele Nederlander zo’n impact heeft. De boodschap hier is lang geweest dat een beter milieu bij jezelf begint. En het kwam de grote, vervuilende industrieën maar al te goed uit dat wij elkaar ervan beschuldigden dat we te lang douchten, terwijl ze zelf flink C02 konden blijven uitstoten. Wat ik bedoel met verantwoordelijkheid, is dat wij er door ons koloniaal verleden aan bijdragen dat veel landen worden leeggeroofd door grote bedrijven. En grote vervuilers krijgen subsidies of ontwijken belasting via Nederland. Dat zou de overheid morgen kunnen stoppen, en dat doen ze niet.”
“Ik ga graag de straat op om te protesteren, maar mijn kracht ligt vooral in het bedenken van strategieën en zorgen dat verschillende stemmen een podium krijgen in het klimaatactivisme. Uiteindelijk willen we genoeg druk uitoefenen op overheden en vervuilers om echt te kiezen voor verandering, en dat kan niet zonder samenwerking en verschillende perspectieven. Er zijn veel klimaatoplossingen bedacht door de jaren heen die voor sommigen misschien werken, maar waar andere groepen aan onderdoor gaan. Je kan een hydrodam bouwen, bijvoorbeeld, maar daarmee het leefgebied van oorspronkelijke bewoners vernielen.
"Je komt er niet alleen door met genoeg mensen op de A12 te staan, hoe belangrijk ik dat ook vind”
"Daarom zijn klimaatrechtvaardigheid en een intersectionele aanpak zo belangrijk. Je ziet dat iemand in een kwetsbaar land die al een slechte sociaal-economische positie heeft, veel harder geraakt wordt door de klimaatcrisis dan iemand in Nederland. Het is belangrijk om dat soort dingen mee te nemen om tot eerlijke, duurzame oplossingen komen. Je komt er niet alleen door met genoeg mensen op de A12 te staan, hoe belangrijk ik dat ook vind.”
“Ik werk graag samen met Oxfam omdat het een organisatie is die veel verschillende problemen in de wereld aankaart, waardoor de aanpak van de klimaatproblematiek al heel intersectioneel is. En ik vind het leuk om kennis en ervaring uit te wisselen met activisten wereldwijd. Ik denk dat we veel van elkaar kunnen leren en dat het belangrijk is om verhalen te horen uit landen waar Nederland een grote klimaatimpact heeft. Soms moet je de verbinding opzoeken, en soms moet je de straat opgaan.”
International Activist Lab: jongeren leren van elkaar en komen in actie
International Activist Lab: jongeren leren van elkaar en komen in actie
Jongeren zouden het middelpunt van discussies moeten zijn rondom grote uitdagingen van deze tijd, zoals de klimaatcrisis en de groeiende ongelijkheid. Want het is hún toekomst die op het spel staat. In plaats daarvan worden veel jongeren politiek buitengesloten of monddood gemaakt.
Samen met 8 andere organisaties organiseren wij daarom trainingen voor activisten in 6 landen: International Activist Lab. Zij kwamen samen in Istanbul om te leren van elkaars werk, strijd en strategieën in onder meer Palestina, Peru, Libanon, Tanzania, Georgië en Nederland. Het resultaat: meer internationale solidariteit, samenwerking nieuwe skills en ervaringen die de activisten direct in hun eigen land kunnen inzetten.
Samen versterken we de de stemmen van jongeren wereldwijd.
Video
Op deze plek staat een YouTube video. YouTube plaatst cookies.
Als je die hier wilt bekijken, kies dan bij cookie-instellingen dat je social media cookies accepteert.
Of bekijk de video buiten deze site op YouTube.
Irakli uit Abchazië strijdt voor mensenrechten
“Activist Lab gaf me de motivatie om door te gaan”
Irakli (30) – een pseudoniem, om veiligheidsredenen – komt uit Abchazië, maar woont in Georgië sinds de Russische invasie. Daar heeft hij medicijnen gestudeerd. De problemen in zijn geboortestreek, in het bijzonder de problemen met gezondheidszorg sinds de bezetting, inspireerde hem om mensenrechtenactivist te worden. Hij werkt nu voor een tijdelijk relocatie-project voor mensenrechtenactivisten.
Wij ondersteunen activisten als Irakli via ons project Activist Lab, waarmee we jongeren wereldwijd verbinden en handvatten bieden om in actie te komen voor gelijkheid. Onlangs nam Irakli via Activist Lab deel aan een internationale bijeenkomst met activisten van over de hele wereld. “Het was ongelofelijk om de verhalen te horen van andere activisten. Het inspireert me om nog meer te doen voor mijn gemeenschap.”
“Een sessie over milieuactivisme, gegeven door Libanese activisten, heeft mijn perspectief veranderd over de intersectionaliteit van activisme. Ik snap nu hoe de strijd voor klimaatrechtvaardigheid samenhangt met bijvoorbeeld economische rechtvaardigheid, gezondheidszorg en mensenrechten, ook in mijn eigen land.”
In maart 2024 probeerde de Georgische overheid een wetsvoorstel door te voeren tegen ‘buitenlandse invloed’, waarmee de ruimte voor maatschappelijke organisaties aanzienlijk wordt ingeperkt. Ook lanceerde de overheid een lastercampagne tegen ngo’s en activisten toen mensen de straat opgingen om tegen het wetsvoorstel te protesteren. Irakli nam deel aan de protesten, die dagelijks buiten het parlement plaatsvonden. “Toen de politie waterkanonnen en traangas inzetten, kon ik mijn medische training gebruiken om mijn mede-activisten te helpen. De Activist Lab-bijeenkomst heeft me de motivatie gegeven om door te gaan. Als ik mensen uit Peru en Libanon zie en hoe zij hun land verdedigen, ondanks het geweld door politie tijdens protesten, sterkt dat mij en andere activisten.”
