Hashyimi, Julita en Ayiub over 10 jaar na de tsunami
Hasyimi bracht hoop naar zijn dorp
Hashyimi (nu 43) komt uit de door de tsunami vernielde kustprovincie Lamno. Hashyimi had invloed in zijn dorp en werd daarom aangesteld als coördinator voor het puinruimen. Van Oxfam Novib ontving hij een klein geldbedrag om een motortaxi aan te schaffen. Hiermee kon hij goederen en kinderen vervoeren van zijn dorp naar de hoofdweg en school. Hashyimi: ‘Na de tsunami was het hier uitgestorven. Dorpsbewoners zaten allemaal in verschillende noodopvangkampen. Samen met Oxfam ontwikkelde we het project ‘Herboren’. We lieten de mensen zien dat we weer konden opkrabbelen. Samen hebben we onze gemeenschap weer opgebouwd. Er is goede hoop voor onze toekomst.’
Julita zag hoe haar nieuwe toekomst werd gebouwd
Julita was 23 jaar toen de tsunami en een aardbeving de vissersgemeenschap waar zij woonde zwaar beschadigde. ‘We leefden tijdelijk in een noodopvang terwijl Oxfam nieuwe huizen bouwden. Het was er overvol. Er waren veel muggen. Maar terwijl we daar woonden, zagen we onze toekomst gebouwd worden: een beter huis. Voor de tsunami leefden we in een huis met een rieten dak dat lekte als het regende.’ Julita kan zich nog herinneren dat er veel mensen waren om te helpen. ‘Oxfam nodigde onze gemeenschap uit om te kijken waar behoefte aan was en besloot dat ze ons kon helpen. De huizen die toen werden gebouwd, zien er allemaal hetzelfde uit: twee kamers en een wasruimte. Nu is het nog steeds een sterk huis. Het toilet werkt goed en we houden alles schoon. We hebben zelf aan de buitenkant een keuken toegevoegd, zodat er binnen meer plek is voor de kinderen.’
Voor visser Ayiub voelt het bijna weer als vanouds
De nu 65-jarige visser Ayiub komt net als Julita uit het dorp Lhok Seudu, dat zwaar beschadigd raakte door de tsunami. ‘Voor de tsunami hadden we een goed leven met een prima inkomen. Nu, 10 jaar later, voelt het bijna weer als vanouds. Ondanks onze angsten is het normale leven weer begonnen.’ Oxfam Novib hielp de gemeenschap met het bouwen van 50 huizen. ‘Ik ben blij dat Oxfam hier was’, zegt Ayiub. ‘Het bouwen van de huizen duurde 3 jaar, maar het was belangrijk om het zorgvuldig te doen. Ons huis en het toilet zijn nog steeds in goede staat. Als ik doodga, hoop ik dat mijn dochter in het huis komt te wonen en er net zo goed voor zorgt als wij hebben gedaan. Dat is hier een traditie. En ik hoop dat mijn zoon later ook net zo’n goed huis bouwt voor zijn gezin.
Geïnspireerd door de verhalen van Hasyimi, Julita, Ayiub? Steun ons werk!
