Vermogen 10 rijkste mannen verdubbeld in pandemie, vooral vrouwen betalen de prijs

Extreme ongelijkheid is een keuze

Dat vooral achtergestelde groepen lijden onder de gevolgen van de pandemie, is geen toeval. Het is een keuze. Wereldwijd worden beleidskeuzes gemaakt die een kleine groep rijke, machtige mensen bevoordelen ten koste van miljarden mensen die in armoede achterblijven. De coronacrisis heeft deze oneerlijke economische structuren nog duidelijker zichtbaar gemaakt.

Ook in Nederland is het gat tussen de allerrijksten en de meerderheid van de bevolking enorm. De 2.120 rijkste Nederlanders bezitten samen meer vermogen dan de 10,5 miljoen armsten. Deze extreme ongelijkheid, in Nederland en wereldwijd, is geen toevalligheid, maar het gevolg van een economisch systeem dat vooral goed uitpakt voor de rijksten en wereldwijd miljarden mensen op of onder de armoedegrens achterlaat.

Dit is geen gezonde of duurzame economie. Dit is een economie die vooral vrouwen, meisjes en andere achtergestelde groepen schaadt. Een systeem dat alleen voordelig is voor de extreem rijken en problemen als vaccinongelijkheid, genderongelijkheid en klimaatverandering versterkt. Daarom is het nu tijd voor een stevige aanpak van de extreme ongelijkheid.

Tijd voor een rechtvaardige economie

Het is tijd voor een economie die werkt voor iedereen. Een economie waarin vrouwen en meisjes veilig en gezond kunnen leven en werken. Een economie waarin welzijn en duurzaamheid voorop staan en extreme ongelijkheid wordt aangepakt. Het eerlijk belasten van winst en vermogen en het verzekeren van universele toegang tot zorg en onderwijs spelen daarin een belangrijke rol.

Wij roepen ons kabinet daarom op om beleid te voeren dat extreme ongelijkheid krachtig bestrijdt en de positie van vrouwen en andere achtergestelde groepen wereldwijd versterkt, door: 

• Extreme vermogens hoger te belasten en belastingontwijking aan te pakken. Nederland speelt een grote rol in belastingontwijking wereldwijd, waardoor ontwikkelingslanden jaarlijks miljarden dollars mislopen.
• Te voldoen aan internationale afspraken over ontwikkelingsbudgetten. En vooral meer steun te geven aan activisten en organisaties die zich inzetten voor het versterken van de positie van vrouwen en andere achtergestelde groepen wereldwijd.
• In te zetten op gelijke toegang tot vaccins wereldwijd en te investeren in universele toegang tot publieke basisvoorzieningen als gezondheidszorg. Nederland en andere rijke landen moeten zorgen dat farmaceuten patenten en kennis delen. Deze zijn nota bene met publieke middelen ontwikkeld.
• Rijke landen, waaronder Nederland, moeten hun CO2-uitstoot terugdringen en de beloofde $100 miljard per jaar leveren voor klimaatfinanciering in ontwikkelingslanden. De ambities in het akkoord zijn positief, maar Nederland draagt nog te weinig bij aan klimaatfinanciering voor arme landen.