‘We zullen herrijzen’

• 26 november 2013

Chee Chee Leung, mediamedewerker van Oxfam Australië, is in de Filipijnen om verslag te doen van de ramp. Ondanks de grote verwoesting, is ze hoopvol. ‘Mensen beginnen hun huizen te herstellen’.

Langzaam komt de handel in Noord-Cebu weer op gang. Foto:Jane Beesley/Oxfam

‘Een week na de tyfoon zijn we onderweg naar de zwaar getroffen stad Daanbantayan op het eiland Cebu. Langs de weg staan jonge kinderen in rijen naast elkaar. Ze houden kartonnen borden met de tekst ‘Please help, we need food and water’ boven hun hoofd.

Deze kinderen zouden op school moeten zitten, maar de tyfoon heeft hun dagelijkse routine behoorlijk op zijn kop gezet. Hun huizen zijn met de grond gelijk gemaakt of hebben geen daken meer. Of zoals iemand het beschreef: hun huis heeft nu een ‘sky ceiling’.

Scholen met vernielde klaslokalen zijn dicht. Veel bedrijven en industrieën zijn verwoest. Ouders zijn niet in staat om te werken en geld te verdienen. Ze vertellen me dat ze sowieso andere prioriteiten hebben: zorgen voor onderdak en genoeg voedsel en water voor hun familie.

Wanhoop in Tacloban

Een paar dagen later, als ik Tacloban bezoek, zie ik overal wanhoop. Massa’s mensen verzamelen zich op het vliegveld in een poging een plekje in een vliegtuig te bemachtigen. Ze dragen zoveel ze kunnen in koffers, tassen en kartonnen dozen.

In het centrum van de stad liggen zakken met lijken langs de weg. Veel mensen vertellen ons over de dingen die ze dringend nodig hebben: voedsel, water en onderdak. Velen verwachten dat het maanden zonder stroom moeten doen.

Langzaam verbetering

Tegelijkertijd zag ik de eerste tekenen van verbetering. Op de markten in de stad Daanbantayan en op het eiland Bantayan zijn de voorraden relatief normaal. De handel gaat door. Er is een grote vraag naar bouwmaterialen, nu mensen beginnen hun huizen te herstellen.

De kracht en de wil van de overlevenden verbaast me. Ondanks alles wat ze hebben moeten doorstaan, blijven de mensen die ik heb ontmoet warm en vriendelijk. Tijdens het uitdelen van hygiëne-kits juichen en klappen de mensen als het Oxfam-team laat zien wat in de pakketten zit. Al helemaal bij het zien van ondergoed en maandverband.

Natuurlijk is humor een manier om tijdens de donkerste momenten in je leven door te kunnen gaan. Velen hier zijn getraumatiseerd door wat er is gebeurd met hun families en huizen en zullen therapie en andere psychologische hulp nodig hebben om volledig te herstellen.

Oxfam biedt hulp

Oxfam¬- teams bieden ondertussen de hulp die nodig is. Ze herstellen waterleidingen in Tacloban, delen waterzuiveringskits uit in Daanbantayan en organiseren tijdelijke opvang voor de mensen op het eiland Bantayan.

Op de terugweg naar Cebu, aan het einde van mijn reis, zag ik een andere boodschap op een kartonnen bord. Dit keer geen pleidooi voor hulp. Er stond: ‘Thank you for your help.’

En toen ik aankwam op het eiland Bantayan, zag ik, van de veerboot, een reusachtig spandoek gebouwd op het strand. ‘We zullen herrijzen.’

Chee Chee Leung

Lees meer over de gevolgen van de ramp en hoe Oxfam helpt. Ook jij kunt een steentje bijdragen!

Bron: Oxfam, 26 november 2013