De bank is niet echt voor de armsten

• 3 december 2014

De bank die wij bezochten was niet echt toegankelijk voor de kleine boeren. De rentetarieven en bankkosten zijn opzienbarend hoog. Bovendien is hun vertrouwen in de spaargroep erg klein.

Acleda Bank in Samrong, Cambodja Foto:Oxfam Novib

Frustratie bij de spaargroep

Wij leerden al gauw dat een krediet bij de bank niet de oplossing zal zijn om onze rijstboeren verder op weg te helpen.
Wij bezochten de “Agleda Bank”. Een korte blik op de site leerde ons dat we met een sterk, gezond bedrijf te maken hebben. Dat geeft de burger moed!

Van de spaargroep wisten wij echter dat zij niet in aanmerking kwam voor een (overbrugging)krediet.Terwijl wij in de veronderstelling verkeerden dat deze bankorganisatie juist was bedoeld voor mensen zoals onze deelnemers aan de spaargroep. Daar wilden we het fijne van weten!
Lang hoefden we niet te zoeken. Het grote, nieuwe, statige bankgebouw pronkte fier boven alle ietwat verpauperde kleine etablissementjes van Krong Samrong, een provinciestadje in de provincie Otdar Meanchey, het armste gebied van Cambodja.

Mooie verhalen, maar geen microkrediet.

We werden verwelkomd door een medewerker van de afdeling marketing. Vragen stond vrij. Men was bereid ons inzicht te geven in alle ins en outs van het bankwezen, speciaal opgericht om de minderbedeelde en kansarme medeburgers in onze samenleving de mogelijkheid te geven om een bestaansrecht op te bouwen.

De rentetarieven van de bank variëren van 3 tot 5 % per maand, afhankelijk van het geleende bedrag. Nadat wij wilden weten of dit ook geldt voor onze arme graanboeren, werd ons duidelijk gemaakt dat arme boeren niet bestaan, “We hebben slechts met luie boeren te maken”, aldus onze in het pak geklede bankmedewerker. Wij waren geschokt! Onze arme boeren lui? Daarbij rijst bij ons de vraag: “Zijn onze boeren arm omdat ze lui zijn of zijn ze lui omdat ze arm zijn.” Het werd ons al gauw duidelijk dat we hier niets meer te zoeken hadden en onze graanboeren langs deze weg nooit op hulp hoeven te rekenen.’

De bedrijvenambassadeurs hebben tijdens de reis zelf kunnen zien hoe lastig het voor kleinschalige boeren is om aan voldoende financiële middelen te komen. De spaar- en leengroepen zijn daarom een essentiële stap om een zelfstandig bestaan op te bouwen.

Bron: Oxfam Novib, 03 december 2014