Filmtip: Human Flow
Chinese kunstenaar Ai Wei Wei neemt je in tweeëneenhalf uur mee in zijn reis langs 23 landen waar hij sprak met mensen die hun huis hebben verlaten, op zoek naar een betere toekomst. Van ontroerende interviews tot overzichtsbeelden, het kan niet anders dan dat deze documentaire een blijvende indruk op je achter laat.
Video
Op deze plek staat een YouTube video. YouTube plaatst cookies.
Als je die hier wilt bekijken, kies dan bij cookie-instellingen dat je social media cookies accepteert.
Of bekijk de video buiten deze site op YouTube.
Human Flow is Wei Wei’s grootste filmproductie tot nu toe, met meer dan 200 mensen die meewerkten aan de film. De grootsheid zit niet alleen in de hoeveelheid aan landen en locaties die werden bezocht, van Griekenland, tot Myanmar tot Mexico. Maar ook in de interviews die laten zien hoe hartverscheurend het leven van een vluchteling kan zijn.
Een vrouw, die van achter werd gefilmd, verteld over haar moeilijk tijd terwijl ze onderweg was naar veiligheid en wie ze onderweg is kwijt geraakt. Wei Wei staat achter de camera, maar loopt het beeld in om de vrouw te steunen terwijl ze in huilen uitbarst en later moet overgeven van alle emoties die naar boven komen als ze haar verhaal verteld.
Schuldigen en oplossingen
Empathie wordt opgewekt, maar draagt deze film ook bij aan een oplossing? Oplossingen worden niet genoemd, dit terwijl Wei Wei zich wel vaker sterk politiek heeft geuit. Het zijn vooral de bouwers van muren die aan worden gewezen al schuldigen. Zo zien we bijvoorbeeld hoe duizenden mensen wachten om langs de nieuwe muur van prikkeldraad tussen Griekenland en Macedonië te kunnen.
Voorheen zijn er al vele honderdduizenden mensen via dezelfde route Europa in gekomen, maar er is een harde grens getrokken. Ouderen, kinderen, zieken; velen hebben dagen of weken moeten reizen om daar terecht te komen om vervolgens in onzekerheid af te wachten waar ze heen kunnen.
Ontroerende interviews
Het is niet de documentaire die je de meeste inzichten geeft, maar het geeft je wel een gevoel van medeleven en inzicht in de grote schaal van migratiestromen. De esthetisch mooie beelden en ontroerende interviews vullen hierbij elkaar goed aan. Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn er nog nooit zo veel vluchtelingen geweest; de problemen zijn duidelijk, maar nu nog de weg naar oplossingen.
